SÖZLÜ SALDIRI
Günlük yaşamda öfke türlü belirtilerle dışarı vurulur. Başka bir deyişle, öfkeli bir insanın öfkesini belirtmek için kullandığı değişik yollar vardır. Bunların başında öfkenin sözlü olarak anlatımı gelir. İnsanın karşısındakini küçük düşürücü, kırıcı, alay edici sözler kullanması, doğrudan ya da dolaylı olarak onu aşağılaması, kötülemesi, kişiliğine saldırması, umudunu, beklentisini kırması, türlü söylentiler çıkarması, sert kaba konuşmalarla sürekli engellemeler yapması, öfkenin sözlü saldırganlıkla birlikte geniş bir yelpaze içinde anlatım olanağı bulduğunu gösterir.
Tutum ve davranışlarıyla saldırganlığı dışarı yansıtan insanlar, bunları itici sözler, mimikler, jestler ve hareketlerle gösterebilirler. Bunlar başkalarına ilgi ve sevgi duymayan bencil kişilerdir. Dünyada sadece kendilerinin yaşadığını kabullenmiş gibi davranırlar.
Günlük konuşmalarda sıklıkla kullandıkları "aptal", "avanak", "enayi", "kaz kafalı", "mankafa", "sersem", "hayvan" gibi sözcüklerle, başkalarına saldırıp onları küçülterek kendi bencil kişiliklerini yücelttikleri inancındadırlar.
Başkalarını kötüleme, karaçalına, karasürme de bir tür öfke belirtisi olup, bir kötülüğü ya da suçu başkasına yüklemek amacıyla yapılan Qerçekdışı konuşma ve yalan söylemedir. Eski Yunancada şeytan anlamına gelen "diabolus" sözcüğünün kötüleme ve karaçalma anlamına da gelmesi, böyle bir davranışın kötülüğünü ortaya koymaktadır.
Başkalarını kötüleme ve karaçalmada öfkeyle birlikte kıskançla duygusu da önemli rol oynar. Kişinin kendi yetersizliğinden kaynaklanan aşağılık duygusu ve kaygıdan kurtulmak için başvurduğu bir savunma düzeni olarak ortaya çıkar. Ayrıca başkasına yardımcı ve destek olmanın gerektiği durumlarda bunları vermekten kaçınmak ya da alışılagelen bir yardımı ve .desteği birdenbire kaldırmak da dolaylı olarak ortaya çıkan bir tür öfke ve saldırganlık belirtisidir.
Küfür öfkenin sözlü olarak anlatımıdır. Başkalarının değer verdiği, sevdiği, saydığı nesneleri ya da kişileri küçük düşüren, kötüleyen sözlerden başlayarak, kişi için en kutsal olan değerlere kadar varan küfür, bir anlamda sözlü saldırganlığın en kötü ve şiddetli biçimidir.
Öfkenin başka bir anlatım biçimi de ağlamaktır. Bağırıp çağırarak, yaygara kopararak gürültülü biçimde ağlama öfkenin dolaylı biçimde ortaya çıkmasıdır.