İRADENİN AZALMASI, AGORAFOBİ VE ERKEN BUNAMA

Johann Christian Heinroth [1773-1843] ruhsal hastalıkları daha önce kullanılmış olan,"vesania" başlığı altında toplamış, isteğin, iradenin azalması, ortadan kalkması sonucu ruhsal çöküntülerin, korkuların obsesif-kompulsif-nevrozların ortaya çıktığını belirtmiştir.

Bu görüşün ışığı altında saplantılı, takınaklı düşüncelere obsesyonlara ilişkin birçok tanım, tanı ve sınıflandırma yapılmış, bunlarda isteğin, iradenin azalması, ortadan kalkması, yıkılması tek ve temel neden olarak görülmüştür. Bu görüş günümüzde de geçerliliğini korumaktadır.
 
Jean Martin Charcot [1825-1895] fobilerin, obsesif-kompulsif nevrozları nedenleri arasında kendiliğinden ortaya çıkan tekdüze düşünceye yer vermiş, bu tip belirtileri "düşüncelerin tiki" adı altında toplamıştır.   
                                                   .
Bu tip hastalıklara Delasiauve "yalancı monomani", BaH "kuşku deliliği", Baillarger "bilinçli delilik", Folret "dokunma kuşkusu" adını vermiştir.
-Almanya'da Bonhoeffer, Helibronner, Schneider fobilerde, obsesif-kompulsif nevrozlarda duygu durumu ve bozukluğunun üzerinde durmuşlar, belirti ve yakınmaların düşünceyle eylem arasındaki ayrılıktan kaynaklandığını ileri sürmüşlerdir.

1871 yılında Westphal büyük ve geniş caddelerden, meydanlardan korkan üç hastayı incelemiş, ilk kez "agorafobi" hastalığının tanısını ve ayırıcı tanısını yapmıştır. Westphal agorafobinin temelinde korkunun yattığına dikkati çekmiş, bu korkuların hastanın kişiliğine yabancı olduğunu belirtmiş, korku yaratan ortamlara yaklaştıkça endişe ve kaygının arttığını, panik durumunun başladığını yazmıştır.

Bu yüzyıl içinde fobilere, obsesif-kompulsif nevrozlara ilişkin olarak yapılan araştırma ve çalışmaların sonucunda bunları ortaya çıkaran dürtülerin tanınmasını ve bunların zorunlu hareketlere dönüşmesini açıklamaya yönelik görüşler artmış, bunların ruhsal kaynaklarına ilişkin yorumlar etkinlik kazanmıştır. Böylece bir yandan Freud'un, öte yandan Janet'in görüşlerini oluşturan ortam yaratılmıştır.
 
Benedict-Augustin Morel (1809-1873) 1850 yılında yayınladığı Klinik İncelemeler adlı kitabında akıl hastanelerinde yatan birçok genç hastanın yaşlı bunaklar gibi durgunluk, ilgisizlik, isteksizlik gösterdiklerine dikkati çekmiş, bunlara "genç bunaması" ya da "erken bunama" adını vermiştir.

DERLEYEN... (EDİTÖR)
İletişim:[email protected]
Bu makale şu konularla ilgili olabilir :agorafobi - erken bunama - iradenin azalması -

Yorumlar